Ja, stel je voor. Je doet iets geks en je bent eventjes jezelf. Stel je voor dat iemand dat ziet! Nou en? Weet je wel hoeveel energie het kost om je anders voor te doen als dat je bent?
Een uitzondering op alles is als de meeste vrouwen naar het toilet gaan. Vrijwel nooit alleen en altijd met bekenden.
De meerderheid wenst geen bekenden tegen te komen op hun vakantiebestemming. Even zonder Nederlanders, laat staan bekenden of familie.
De Noord- en Zuidpool en de Saharawoestijn zijn in allerhoogste waarschijnlijkheid de plekken waar je de ongewenste individuen zult tegenkomen.
Alsof je na de vakantie weer bent opgeladen om de ongewenste individuen weer te gedogen. Soms moet je eventjes zonder hen. Dat geeft niet, dat heeft iedereen wel eens. Maar dat moment van ‘eventjes niet’ creëer je toch zelf? Daar heb je toch geen vakantie voor nodig?
Sommige wel. Misschien heb je een opdringerige familie of teveel bekenden of vrienden. Misschien ben je zelf te allen tijde bereikbaar en aanspreekbaar. Je hoeft op je werk je mobiel niet aan te hebben. Net als vroeger zul je in noodgevallen bereikbaar zijn via je werk. Voor onzinnige oproepjes hoef je niet bang te zijn. Je bepaalt zelf wanneer je aanspreekbaar bent. Pas dan zet je de mobiel weer aan, toch?

Soms heb ik het idee dat er een navelstreng aan verbonden zit. Ik ben misschien wat ouderwets (ja, toe maar), maar ik vind het onfatsoenlijk als iemand je tijdens een mondeling gesprek tot zwijgen dwingt, omdat het mobieltje beantwoord moet worden. Klik dat gesprek weg en neem het later op. Je bent namelijk in gesprek!!! Net als in de tijd van de bakeliet. Ik vind het ronduit asociaal als iemand staat te bellen, terwijl je bij de kassa staat en het kassameisje haar werk doet. Heb je dan totaal geen respect?
Soms zie je dat een groepje jongelui bij elkaar staat, met of zonder mobiel. Dan nemen ze afscheid en nog geen vijf minuten later zijn ze met elkaar aan het sms’en of whats’appen. En als ze elkaar weer tegenkomen is het alsof ze elkaar in geen weken hebben gezien. Heeee, haaaaai, hoi, hoe istieee?? Dan is iedereen blij dat ze een bekende tegenkomen.

Lekker op een terrasje zitten en genieten van het zonnetje met een pilsje of ijsje. Lekker ontspannen. Dan komt er een bekende langs en dan wordt er uitgebreid gezwaaid en tovert men een brede glimlach van oor tot oor. Kom er bij, joh, leuk, biertje? Babbel, babbel, bla, bla. Die ene bekende is nog niet weg, of het onderwerp van gesprek is???? Waarom vroeg je die bekende er dan bij? Tja, ik kan toch moeilijk net doen alsof ik haar niet heb gezien? Nee? Waarom niet? Je moet niets, je mag. Je kunt het eventueel bij een hand opsteken toch laten?
Een troostbekende tegenkomen, want je gaat niet graag ergens alleen heen.
Het is een onbekende locatie, naar een concert van een bekende band. Je hebt een toegangsbewijs en je hebt je volledig opgedirkt. Maar je gaat alleen, omdat je gezelschap het heeft afgezegd. Daar sta je dan. Misschien kom je wel een bekende tegen, kun je daar mee optrekken. Alsof die ene bekende daar op zit te wachten, maar goed. Dan ben je niet alleen.
Nou en? Er zijn mensen die het geen probleem vinden om ergens alleen heen te gaan. Die vermaken zich prima en hebben geen anderen nodig om het leuk te hebben. Probeer het maar eens. Gewoon ergens heen gaan en alles over je heen laten komen en open staan voor avontuur. Wie weet wie je dan tegenkomt, leuk toch?