7 december 2012
Niet gecategoriseerd
Paniek voor onderweg
Ik krijg er nog kippevel (nee, geen kippenvel) van als ik bedenk hoe het was verlopen als de botsing wel had plaatsgevonden. Hi, hi ik vind het zo erg, dat ik overweeg om slachtofferhulp en het team traumaverwerking in te schakelen. Dit is niet te bedenken. Neder
land wordt ook nog eens geteisterd. Ja, echt. Nederland wordt geteisterd door, door, door, snif, sneeuw. Ik stort bijna in. Ik was al in de stress vanwege code oranje. zandzakken voor de deur.
Geld uitgegeven voor extra autodekens, flesjes met water gevuld. Moet ik in de krant lezen dat de chaos weg blijft. Nee, geen telefoontje. Nee, eerst paniek zaaien en dan mag ik de volgende dag in de krant lezen dat het toch niet zo'n chaos is geworden dan gedacht. Drie dagen lang wordt over niets anders geluld dan over het winterweer. Ze doen het voor komen alsof het zo bijzonder is. Alhoewel we de laatste twee jaar ouderwetse winters hebben beleefd. Nu nog een 11 stedentocht en we zijn beland in een landschap dat Nederland heet. Zen, zen, ik ben weer rustig. Ik ben weer kalm en zit veilig thuis. Straks moeten de boodschappen binnen worden gehaald. Misschien dat we toch nog hamsteren, voor het geval dat code oranje, kerstrood wordt. Hotseflots, en een fijn weekend.